Ο Δημήτρης Παυλόπουλος (Αθήνα 1966) σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει (γνωστικό αντικείμενο: Ιστορία της Τέχνης με έμφαση στη Νεότερη Τέχνη). Εργάστηκε ως επιμελητής στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. Έμμονα πεδία ερευνητικού ενδιαφέροντός του συνιστούν η νεότερη ελληνική γλυπτική, χαρακτική και τυπογραφία. Έχει γράψει βιβλία, επιλογή εκ των οποίων είναι: Ο Μιχάλης Τόμπρος στη Συλλογή του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή (2006), Ζογγολόπουλος (2007), Σόρογκας (2008)· Χαρακτική - Γραφικές Τέχνες. Ιστορία - Τεχνικές - Μέθοδοι - Γλωσσάρια Όρων (³2011), Οδηγός Εκπόνησης Εργασίας. Από τη Θεωρία στην Εφαρμογή (2017), Από τον Ιερό Λόχο στον Κωνσταντίνο ΙΒ΄. Νεότερα Αθηναϊκά Γλυπτά (2020). Έχει επίσης δημοσιεύσει πληθώρα συναφών άρθρων.